Last bag of 2011

Deze foto geeft aardig weer wat ik deed als ik de afgelopen dagen niet in de keuken stond, aanschoof aan een diner of met vrienden rond de tafel zat om de kerstrestjes op te maken onder het genot van een borrel. Boodschappen, boodschappen en nog meer boodschappen. Ik voel me soms de crazy bag lady op die fiets. Of ik met de vrachtwagen ben, vragen ze me op de markt.... Het overviel me dan ook even dat Lauren nog een verjaardagspartijtje had vlak na de Kerst. Hoe was het mogelijk, want de dames praatten al weken over niets anders. Dit werd hun eerste slaappartijtje! Doorwaakt partijtje, vermoedelijk. Diepe bewondering én medeleven voor de betrokken ouders. Blij dat ik maf, 's nachts...

Toen ik voorstelde om dan maar een cadeautje in de winkel te kopen werden de grote blauwe ogen van onze dochter langzaam vochtig. OK, OK, mijn naaikunst is klaarblijkelijk haar unique sellingpoint. Dus in allerijl, van voorhanden zijnde stof, toch maar een zwemtas gemaakt. De laatste van dit jaar. En nu gaat dat fototoestel echt naar de reparateur!

The heirons took over my life, the last couple of days. At least when I wasn't cooking, or dining, or drinking with friends and finishing christmas leftovers. I sometimes feel like the crazy bag lady on that bike. "I see you brought your truck", as the greengrocer at my local market puts it. No wonder, sewing a birthday present for one of Lauren's best friends kind of slipped my mind. 

Lauren made it very clear however, that there was no buying involved. Apparantly my sewing skills are her unique selling point! I made another swimming bag, with fabric that was in my stock.  And that was the last bag of 2011! 

Farewell to the dishes

Eerste Kerstdag vierden we met mijn familie bij mijn ouders. De kinderen verheugden zich op de kerstboom met echte kaarsjes. Zonder emmers water ("die gaan toch maar om"), maar toch best spannend. De kinderen gingen uit zichzelf aan de slag om cadeautjes  te maken, waarbij het kruiswoordraadsel van Valentijn, speciaal voor Pake, toch wel heel bijzonder was!

Mijn ouders krijgen een nieuwe keuken mét een afwasmachine en daarmee komt er een einde aan het eindeloze afwassen na een familiediner. "Aan alles komt een einde aan", was bovendien een citaat uit Theo en Thea, wat tot het standaard familierepertoire is gaan behoren. (Net als "ik ben het, je moeder, zei zijn moeder"). Daarmee was mijn cadeautje gauw bedacht en gemaakt. Wederom een zeefdruk.

We celebrated the first day of Christmas with my family at my parents house. The children enjoyed the christmastree with real candles, without a bucket of water. "Just one more thing to spill", according to my mother. The children made presents all by themselves. Valentijn impressed his grandfather very much with his own crossword puzzle. 

My parents will have a new kitchen very soon. One with a dishwasher, so my present was a farewell to doing the dishes after a family diner. It's a dutch quote, meaning there's an end to everything, which I screenprinted on linnen tea towels. 

Open Hem Stitches/ Screenprinted tablecloth #2

Een tijdje geleden liet ik het tafelkleed dat ik zeefdrukte al eens zien. Ik wilde het mooi afwerken en bedacht dat ik het af kon werken met een ouderwetse open zoom. Aldus geschiedde, al duurde het even. Mijn moeder is doorgaans mijn leermeester in dit soort zaken, maar aangezien we niet dicht bij elkaar wonen was deze oude encyclopedie een uitkomst. Waar zouden we zijn zonder Google?

A while ago I showed you the tablecloth I've screen printed. I wanted to make something really special of it and hemmed it with an old fashioned open hem stitch. An old encyclopedia was my teacher in this case. What would we be without google?

Pre studies

Het zeefdrukken is iedere week weer een feest. Maar er mislukt ook het nodige. Voorstudies noem je dat. En met behulp van wat kalkeerpapier ('overtrekpapier'), een naaimachine en wat dichterlijke strofes worden dat dan kerstkaarten. Helaas is mijn  Canon is een beetje overwerkt, dat is erg modieus merk ik om mij heen. Echt scherp stellen lukt niet meer, en dat is wel zo'n beetje de essentie van overwerkt zijn, toch? En ja, die draden horen zo.

I still enjoy my silkscreen class very much. But every now and then I fail. Pre-studies, I like to call those atttempts. With vellum, a sewing machine and some clever poetry, they make great christmas cards. My Canon is a bit burnt out, as many of us are these days. Focusing is difficult, what is the essence of a burn-out in the end! And yes, those threads are supposed to hang like this.

An apple a day

Natuurlijk moet er voor de Christmas Craft Challenge ook genaaid worden. Ik maakte kleine rode appeltjes van fluweel. (Zeiden ze nou echt "God didn't make little green apples" in dat liedje? Raar..) Je kan eventueel het uiteinde van een veter gebruiken als steeltje. Mijn moeder deed dat in de grote appel waar Valentijn zo verlekkerd naar kijkt. Maar aangezien ik de appeltjes in de boom hang, heb ik gewoon een ophanglusje met bruin borduurgaren gemaakt en een klein stukje aan het knoopje laten zitten. Klik hier voor het patroontje.

En nu ben ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Onze boom is vol. De origami hartjes krijgt u er nog bij en dan is het mooi geweest.

Let's do some sewing this time. I made little apples out of velvet. (And could help thinking of that song: "God didn't make little green apples".) You can consider to insert the end of a shoelace if you want a little stalk, but since we hang them in the tree, I didn't bother. My mother did so in the apple Valentijn's pretending to eat. She was contributing to my Christmas Craft Challenge! Here's a pattern if you want to make one too. It's in Dutch, please contact me if that's a problem.

And now I'm done. We filled the tree with our homemade ornaments. I hope I inspired you to make some to. I'll have a few origami hearts for you and that's it.

Waldorf Angel

Vorig jaar vertelde ik al hoe de Vrije School tradities langzaam hun intrede doen in mijn volwassen-met-kinderen leven, nadat ik er mij een jeugd lang tegen heb verzet. Ik had nooit gedacht dat ik nog eens op zoek zou gaan naar een tutorial voor deze engeltjes van wol. En dat ik teleurgesteld zou zijn, omdat ik geen goede kon vinden. Dus raar maar waar; ik heb er zelf een gemaakt. Het is trouwens helemaal niet moeilijk en er zijn bovendien veel mooiere voorbeelden dan de mijne. Klik hier voor de beschrijving.

Last year I told you how Waldorf traditions slowly but surely found their way in my adult life after a childhood filled with pulling away from them. A few years ago I would never had thought I would search for a tutorial for these waldorf angels of wool and be dissappointed by not finding it. So I whipped it up myself. Look overhere for the how-to.

It's beginning to look a lot like...

En nog een origami sterretje van een vijfhoekig papiertje. Echt even proberen, dit is heel makkelijk! Je kunt er ook een heleboel maken en aan een draad rijgen, dat geeft een mooie slinger. We hebben ook nog 'kleedjes' geknipt, die we vervolgens gelamineerd hebben. Mooier om dat niet te doen, maar de kleedjes hebben een beetje gewicht nodig om te kunnen hangen. Ongelamineerd zijn ze mooier, bijna kantachtig. 

De besjes kocht ik op de markt, waar ik nog even dapper weerstand heb geboden aan de maretakken. Dit weekend gaan we, samen met nog zeven miljoen anderen, onze kerstbomen uitzoeken. Ja, it's beginning to look a lot like Christmas. 

Another origami based star, only this time you take a pentagon shaped paper instead of a square one. You should really try these. You could make a whole bunch and turn them into a garland for instance.  We also did some papercutting and laminated it later. I'd rather not done that, but it needs some weight to hang in a tree, but the unlaminated versions look more pretty, almost like lace.

I bought some berries at the market. Saturday we will go out to buy our christmas trees, together with probably seven million others. Yes, it's beginning to look a lot like Christmas.

Another paper star

Het heerlijk avondje is weer voorbij. Voorbij, voorbij en o, voorgoed voorbij. Nou ja, tot volgend jaar, dan. Tijd om eens helemaal in de Christmas Craft Challenge te duiken. Nou ja met zes kerstdecoraties vind ik dat we het tot dusver al heel aardig gedaan hebben.

Ongeveer een maand geleden zag ik een jongetje op school met deze ster rondlopen. Ik kende hem niet goed, maar die origami-achtige ster lonkte dusdanig dat  ik hem vroeg hoe hij dat gemaakt had. Het is een beetje een wiskundige puzzel...Hallo, hallo, bent u daar nog? Je ziet het pas als je het doorhebt, om met Johan Cruijff te spreken, maar echt moeilijk is het niet. Het heet modulair origami, dat klinkt dan wel weer ingewikkeld. Klik hier voor een tutorial.

About a month ago I saw a boy at school running around with a star like this. I was not very familiar with the kid but I couldn't resist this origami looking ornament he was carrying around. So I asked him to explain to me how to make this. Frankly, I didn't understand it at first. It's like a math puzzle. Are you still with me....? Just try, it isn't that hard. It's modular origami. See here how it's done.

Felt advent garland

Nog 20 dagen te gaan voor het kerst is. Eigenlijk had ik deze aftelslinger voor 1 december bedacht, maar ja 'life is what happens to you when you're busy making other plans'. Voor vandaag dan maar. Meervilt is een fijne (web)winkel met prachtig vilt, waar ik 25 vilten balletjes kocht. Van een tot vijfentwintig heb ik alle cijfers erop geborduurd met een kettingsteek. Dat gaat sneller dan je denkt. Vervolgens heb ik ze alle vijfentwintig aan een lange draad geregen en een lintje aan de uiteinden gezet. C'est tout.

Five down, twenty to go. This count down advent garland was ment for December 1st, but it all went a little different. I bought 25 felt balls overhere at Meervilt and embroidered them with numbers one to twenty-five 

Bovenop de piano een zeefdruk van Sinterklaas, die nog een wel een beetje hulp mijnerzijds kan gebruiken. We hopen dat hij ons vanavond een heerlijk avondje bezorgt! Alle drie de kinderen zijn het er roerend over eens dat Sinterklaasavond de beste avond van het jaar is.

On top of our old piano a silkscreen print of Sinterklaas. Let's hope it's going to be a delightful evening tonight! Our children all agreed it's the best night of the year.

Origami christmas wreaths

Kleine papieren kerstkransjes, wie wil die nou niet in de boom? Klik hier om te zien hoe je ze maakt, van origami papier, bruin inpakpapier of een ordinair A4-tje. Valentijn nam ze mee naar school en stak daar zijn klasgenoten aan. En thuis maakten wij er een heleboel om in de boom te hangen. Ook al benieuwd hoe mooi die boom gaat worden? Aan het eind van de rit laten we het resultaat natuurlijk zien!

You can make this little christmas wreaths out of origami paper, but kraft paper or ordinary office stationary will do fine too. We made a whole bunch of them, waiting to be put in the tree. Wanna make them too, click here for a tutorial.

Lucky Star Garland

Een knoopje in een strook papier leggen. Dat is alles. Lucky Stars zijn zo makkelijk en zo mooi. Voor de slinger kun je ze meteen meeknopen met het touwtje waaraan je zo ophangt. Dat gaat makkelijker dan achteraf met een naald er doorheen prikken. Hier kun je zien hoe je verder moet vanaf het knoopje. We maakten ook een heleboel losse. Leuk om de tafel mee te versieren tijdens het kerstdiner!

Lucky Stars, there's nothing more to it than tying a knot in piece of paper. To make a garland, you put the rope right in the knot, that's easier than picking through with a needle afterwards. Look for a tutorial at Folding Trees. We made more lucky stars to decorate the christmas table. 

Yarn Star

Deze liet ik vorig jaar ook al zien, maar in het kader van de christmas craft challenge, is 'ie hier nog een keer. De yarn star, oftewel de ster van garen. Gewoon karton, katoen en spelden. Zo makkelijk, zo mooi. Vorig jaar maakten wij er een heleboel en de kinderen leerden het hun klasgenoten. Bij haar vond ik de tutorial, hier laat ik de lijmloze versie zien.

Last year I made these yarn stars for the first time, and our children teached their classmates how to make them. So easy, so beautiful. Here's the tutorial of Gingerbread and Snowflakes, were I learned to make these. Here you can see my glueless version. 

Paper Star Lantern

We trappen af met een sterlantaarntje, ook wel bekend onder de naam 'waldorf lantern'. Dat geeft  wel aan uit welke hoek de wind hier waait. De versie van dun, met waterverf beschilderd papier,  is mij iets té waldorf, ik koos voor Ikea inpakpapier. Er kan nooit te veel rood en wit zijn met Kerst!

 Ik heb dit niet zelf bedacht en er zijn meer wegen die naar Rome leiden, maar klik hier om te zien hoe wij ze hebben.

Here's the kick off, with a paper star lantern, also know as a Waldorf lantern. Originally made of thin watercoloured paper, but those are a little too Waldorfy to my opinion, so I choose to make them with Ikea wrapping paper. One can never have too much of red and white with Christmas. I didn't make this up myself, they are all over place and there are also other ways to make them, but this is how we did it.

Christmas Craft Challenge

Zonder aankondiging hier waren er al een heleboel van jullie die hun nieuwsgierigheid niet konden bedwingen. De 'christmas craft challenge', want dat allitereert zo lekker. Het idee was om vanaf 6 december, want ná Sinterklaas, elke dag een zelfgemaakte kerstversiering te plaatsen.

Wij hebben namelijk altijd twee kerstbomen. Een voor mijn almaar groeiende verzameling kerstversiering, die al bijna mythische vormen begint aan te nemen. Niet vanwege de omvang, maar omdat ik op vakantie altijd op zoek ben naar kerstversiering. Dat is in augustus nog wel eens lastig. Als er dan geklaagd wordt dat er wel belangrijker dingen in augustus in Italië te doen zijn dan zoeken naar kerstspeld in een zomerhooiberg, heb ik mijn antwoord klaar. Zo klaar, dat iedereen het nu wel weet. "Ja Mam, als jij er niet meer bent, zullen we kwijlen van herinnering boven de doos met kerstspullen".

Goed, dat is dus die ene boom. Die andere boom mag vol felgekleurde kerstparafernalia. Nu was het dit jaar het plan om díe boom alleen met zelfgemaakte kerstversiering op te tuigen. Goed plan. De christmas craft challenge was geboren.

Nu krijg ik mailtjes van hen wier handen blijkbaar jeuken en die niet tot na de Sinterklaas kunnen wachten. En ze hebben ook wel gelijk. Als je iets voor de kerst wilt maken, moet je niet zo lang meer wachten. Niemand maakt nog ballen op 24 december, tenslotte. Dus, beste lezers, ik ben om. We gaan van start. Ik denk niet dat ik alle dagen tot aan de Kerst vol maak, maar we zullen zien hoe ver we komen.

We tellen af naar Kerst, vanaf morgen 29 november. Telt u mee?

From tomorrow on: the Christmas Craft Challenge. Various e-mails convinced me to start earlier, so we all have more time to finish our Christmas preparations.  I try to present a handmade decoration almost every day. I probably won't last till december 25, but let's see how far we get. I have three helpers around the house and they are very eager! 


The idea was born when we decided to make our second christmas tree an all handmade one. No more ugly christmas parafernalia anymore. 

Request

Je hebt feestjes en partijtjes en daartussen ligt een wereld van verschil. Onze kinderen hebben het allemaal wel eens uitgelegd; een feestje is wat je viert op of rond je verjaardag met je familie en vrienden. Een partijtje is het  festijn met de vriendjes en vriendinnetjes, niet noodzakelijkerwijs in de buurt van je verjaardag.  Ik haal dat, tot grote ergernis van de betrokkenen, regelmatig door elkaar.

Nou ja, wat ik dan wel weer fijn voor mekaar heb, zijn de cadeautjes. Nu de vriendjes van onze kinderen doorhebben dat er iets zelfgemaakt te verwachten valt, dienen ze regelmatig verzoeknummers in. Deze keer was het een etui voor Sophie. Ja, dat rijmt.

Een etui én een ingepakt schriftje .Je moet de verwachtingen wel een beetje overtreffen, tenslotte. Voor het etui paste ik het clutchpatroon van Keyka Lou een beetje aan. En als u, net als ik altijd door lichte paniek wordt overvallen bij de woorden rits en voering, dan is hier een fijne tutorial.

Now that the friends of our children know I'm rather accomplished in the crafts department they hand in requests. Sophie asked for a pencilcase. So, this is what I made for her. I made a notebook too (always surpassing the expectations...) I adapted the Keyka Lou clutch pattern a bit to get a pencilcase like this. And here's a nice tutorial for sewing a zippered pouch. I have a little difficulty everytime I want to sew in a zipper in a lined bag.

Good news for my mother

Na ampel beraad heb ik besloten om met u in het Nederlands te communiceren. Lange tijd dacht ik dat dit blog door honderden Zweden per dag gelezen werd, maar die aantallen zijn gedecimeerd. Dat zullen dan wel zoekmachines geweest zijn. (Zijn er echt zoveel zweedse zoekmachines?) Nou ja, die brave Zweden waren hier, conform hun vermeende volksaard,  ook nogal stil, dus ze zullen er geen traan om laten.

Ik ben in het Engels begonnen omdat ik gestreeld werd door de hoeveelheden anderstalige bezoekers. Worldwide web, you know. Maar ik merk dat ik het moeilijk vind om er genoeg 'Petra', in door te laten klinken. In het Engels wordt het al gauw allemaal een beetje braaf, een beetje Martha Stewart. Nu klinkt 'Petra' bepaald niet veel stoerder, maar zo heet ik nu eenmaal. Bovendien is het leeuwendeel van de reacties in mijn moerstaal, dat zegt eigenlijk ook wel genoeg. 

Omdat ik het wel heel leuk vind dat ook anderstaligen hier hun licht op kunnen steken, doe ik het aan het eind van het bericht nog eens dunnetjes over in het Engels. En, niets zo veranderlijk als een vrouw, dus wie weet dat het nieuwe jaar weer andere inzichten brengt.

En als toetje nog een Sinterklaasje. Ik heb de tekening even door de Repper gehaald: alweer cadeaupapier. 

To make this blog sound more like me, I have decided to write in Dutch. Still, I love the fact that all of you who don't speak Dutch, come over to visit my blog, so I will provide an English summary. In English I sound like a goody-two-shoe-Martha-Stewart-person, which I am most certainly not. Besides that, almost all comments are in Dutch too. But please, feel free to leave a comment in whatever language, it's very much appreciated.

Circus party

We try to celebrate birthdayparties on or close to the actual birthday, but Lauren's birthday was a month ago. She wanted to have a birthday party at Circus Elleboog and therefore we had to wait a little while. My fault, I'm not the kind of person who thinks of arranging parties months ahead. Today we had a blast. We had a lunch at our place and a photobooth with circus props. Big succes! I made these myself, but you can buy props like this overhere.  After the lunch we headed towards the circus were the children made their 'greatest show on earth'. And it sure was!

Sinterklaas

Always an insecure moment in a young child's life: will Sinterklaas arrive in the Netherlands this year? Luckily he did. St. Maarten and the arrival of St. Nicolaas were so close together that I wasn't quite in the mood yet, but once the boat came in the little harbour of our town, we were ready. We have only one firm believer left in our house, so let's enjoy for as long as it lasts.

I think this period of year is the most busy, craftswise. I did another papercut and turned in into a printable label. Feel free to copy/paste it and attache it to your shoe presents. Wouldn't the design below make great giftwrapping paper?

Sint Maarten

Autumn came suddenly and so are St. Maarten en St. Nicolaas. I can't believe it's already that time of year. No drawings or season's table in St. Maarten style this year, I thought. But this afternoon the children came home with carving pumpkins on their minds. So while the children were carving pumpkins, I made a papercut with transparent paper on the back. To me this is the best way to spend Wednesday afternoons. (In Holland children at primary school have the afternoon of at Wednesday.) A piece of oilcloth on the table and a bunch of crafting kids. Friday, November 11th, they will celebrate St. Maarten, by going door by door singing, lightened by their lanterns.

Mozart in monoprint

A year and a half we bought an old piano. I had pianolessons during my childhood for over ten years, so I was able to pick up my routine. I've told here before how much I love Mozart's sonate nr. 12 KV 332. I can play a few bars over and over again, just because they are so beautiful. Complete motion pictures in my mind....

We were doing monoprints during my silkscreen class and Mozart inspired me again.  I regret the way I printed them on the left side, but monoprinting sure is my thing! I might do a music series. What's next. Rachmaninov's second? 

Ballet or Opera anyone?

Although closer on the republican side in the monarchy debate, I happen to love Maxima (don't tell anyone). She is the Dutch crown princess, in case anyone wonders. The sole purpose of making a clutch is to adress my inner Maxima. It would have been in a beautiful Pruissian blue velvet, but I ruined it. Velvet, especially this slightly elastic stuff, is probably the worst kind of fabric to work with. Black and blue dust all over the place.

After the disaster with the blue velvet I tried one in this lovely Lecien cotton. I used a free pattern by Keyka Lou, but I changed the corners. I didn't box them, but made little darts, so it would be a bit more curvy. I like it better that way. This one turned out quite neat, so I took a deep breath and got back to the velvet. But it's official now: it's rotten stuff to sew with, and it's almost impossible, at least for a amateur like myself, to photograph. Why work with velvet anyway?

So, ballet or opera, anyone?

Screenprinted tablecloth #1

"Rondom dezen disch geschaard", kind of old fashioned Dutch for "to be seated at this table", with these words my grandfather started every mealtime prayer. I had no idea at the time what he was talking about. It was just a strange phrase to start dinner with, I guessed.

As I picked up the plan to make my own tablecloth this sentence came up again. I like a well set table. No pots or pans on the table, but proper bowls and dishes, and Wedgwood china  every day. Not only did I inherit the love for fabric and beautiful damask tablecloths, I even have my own heirloom pieces. In early days, days gone by, so to speak (that's what Vervlogen Dagen means in English), almost every woman made her own tablecloths. In my family,  for some reason, there are various hardanger style tablecloths.

My tablecloth is not hardanger, does not even involve needle and thread, sor far. I started to screenprint one. Not as time-consuming maybe, but nevertheless it's quite a process. I drew our cutlery and the Wedgwood print on the back of our plates and handlettered the "rondom dezen disch geschaard". Then I bought some (almost four metres) of white linen and measured it all out on my actual table.

This week I did the first half of the tablecloth and I can't wait to get the rest done. It's just what I had in mind.

Swimming bag

Isa, a friend of Lauren's,  isn't exactly fond of swimming, but she has to, it's in the school's curriculum after all. Maybe a nice bag makes it a little more bearable. The diving girl is inspired by the Jantzen diving girl, from the 1940's. It's a present for her birtday party. The lining is made out of oilcloth, I hope the water isn't leaking through the seams. I mean, have you ever taken out the swimming gear of your kids; it's soaked every time again!

Nani Iro Scarf

Months ago I ordered this Nani Iro fabric, just because I loved it so much. But when I saw this scarf, I knew immediately what I would make out of it. My mother had a perfect shawl for the lining, pure thai silk in a strange skin color, but perfectly matching the plum color of the Nani Iro fabric. The giant ochre ric rac was too cheap not to buy and is now the just the finishing touch it needed.

Nice to wear with my burgundy leather jacket and quite posh with the velvet Edith and Ella one. 

Happy Birthday

A homemade present has become a part of the birthday ritual for Lauren. Last year I made her a butterfly mosquito net, this year a sewing kit. The needlebook and matching pincushion I made of felt.  I couldn't find the time to sew the whole kit, as I originally intended,  but bought a box instead at a hideous store  for almost nothing. I changed the look a bit and added my 'vervlogen dagen' button.
The lady in my favourite fabric store used to say that "there are no people living at the back", when I excused myself for the messy back of a quilt top. In case of the needlebook and pincushion an embellished, people might also live at the back, hence the embellishments. I put also three Kaffe Fasset fat quarters in her kit, for the sake of matching colors.

And for now, let them eat cake! Happy Birthday, lieve Lauren. 

Why small classes are so important...

...when you're making treats for your daughter! Tomorrow's is Lauren's birthday. To stay with the circus theme it seemed a good idea at the time to make this trapeze artist caketoppers. I found a free printable and used that for my own drawing. Attaching them to the little sticks is the less fun part of it.

Silkscreen

My first silkscreen prints! Three weeks ago I started  a silkscreen printing course and what a great joy it is. My main intention was to learn to print fabric, but I love every step of the way. We started with paper templates the first time. Without any preparation of thinking about the result I started and during the process I thought of making a silkscreen print for Lauren's birthday instead of a drawing. Since her birthday party is somewhat circus-themed I came up with the lady on the horse.

The whole idea of printing is to make duplicates, mine are more like  puzzles. Find the differences.

I sewed a skirt and I liked it

For some reason there are a lot of Belgian sewing blogs. I like to read their posts for several reasons. First because they exhibit their fine sewing skills of course, but I like their language just as much. Flemish and Dutch are very much alike, but yet so very different. Everytime I read one of their blogs I reconsider writing in Dutch. It's difficult to be funny or profound if it's not your mother tongue you're communicating in. But then again, I love the fact that people all over the world can understand this, when it's in English. Anyway, a few weeks ago I discovered emma en mona, and I'm a huge fan since. These pretty skirts this mother is making for her twin daughters seemed doable for me too. So here it is,  approved by Lauren, so there will be following some more! I've noticed that a lot of you don't like the color purple. I, on the other hand, love it. This fabric is actually lilac with red and burgundy. 

And the give away goes to....

To draw the names for my give away I used the Random Generator, but I don't have a clue how to place a picture of it on this blog. There are more clues missing since the give away post. People ask me about 'feeds' and 'GFC' and I have no idea what that is all about, but I enjoyed reading all your nice comments. The yellow notebook goes to Elisanna, who makes beautiful things herself and the brown one is for Virginia from Amo-te mil milhoes, who's work I admire also very much. Let me know your adresses and the rest will follow.

Japanese bag

For a long time I wanted  to make a little grocery bag with leather straps, but they were not very easy to find. Now I can't wait to let time do the work on the color of this sadle leather. I might let the children run around with it, with their dirty greasy hands...

Since this is a bag for me, it's not a very colorful one. Despite all the color I use for others, I like a simple, almost Japanese colorscheme.  I printed my logo with some transferpaper on so called 'fairy tale felt', to make it look even more Japanese.

I'm pretty proud of this one and I'm getting better and better with the inserted pockets! I used the selvedge of the heavy weight denim as an eyecatcher.

Needlebook

Before she was born, I made a mobile for Lauren to hang above her crib. With an clearvoyant vision I made little felt horses and embellished them with felt flowers and embroidery, not knowing she would turn out to be a horseloving girl.

Years later I was planning on turning this mobile into a merry-go-round and I cut the horses loose from the mobile frame, but that merry-go-round stayed in the closet. Unfinished. That's how things go, sometimes. I ran into these little horses again while I was thinking about making (or even sewing) a sewingkit for Lauren's birthday in October. I made this needlebook.  I really love that folk art style. In the back of my mind I knew I was  copying an idea I've seen somewhere in blogland. Larissa from mmmcrafts made these beautiful needlebooks and a while ago they were available in her etsy shop. Please visit her lovely blog and admire her beautiful designs.