27 februari 2012

Breng gedachten vol verlangen naar het grote stille strand

We waren een weekend op Vlieland, met z'n tweeën. Het enige waddeneiland waar ik nog nooit eerder geweest was. En het was heerlijk. Nou ja, valt het ooit wel eens tegen op de Wadden? Wandelen, fietsen,  uitwaaien en innemen. Dat is zo'n beetje het recept.

Leuke verrassing tijdens een strandwandeling; de Vliehorsexpress, een soort omgebouwde legertruck, heeft speciale banden, waarmee tijdens de rit, gedichten in het zand worden gedrukt. Breng gedachten vol verlangen naar het grote stille strand/ schrijf ze duizend stille malen tussen duizend korrels zand.


We were at Vlieland, one of the islands in the north of the Netherlands. Just the two of us. These islands, are a very special part of our country. If you'r ever in the Netherlands forget the mills and wooden shoes and go to one of these islands. Hiking, cycling, the wind in your hair and having a drink, that's about the recipe for a good stay at the islands.

Very nice to see on the beach were the imprints made by the tires of a truck. They  have these poems on their tires!"Take your thoughts full of longing to the wide and silent beach/ write them thousand silent times between the thousand grains of sand".



23 februari 2012

Finished or not?

De ijskoorts is net zo snel weer weggeëbt als hij op kwam zetten. Toen ik vanochtend verder ging met de zeefdruk die ik vorige week begonnen was, stond mijn kop helemaal niet meer naar ijs. Moet ik er nog mee verder, of is het nu 'af'? Toch moeilijk om te bepalen wanneer iets af is. 

18 februari 2012

Bags for boys

Belofte maakt schuld. Voor zijn verjaardag beloofde ik Wisse een tas, maar al wat er kwam; geen tas. Soms zijn er van die projecten die als een molensteen om je nek hangen. Wisse's tas was er zo een. Toch is het leuk dat er jongens zijn die om een tas vragen! Eerder maakte ik er een voor Casper en Valentijn, maar heel vaak komt het toch niet voor.


Ik jatte het cirkeltje van Eloleo. Het freehand stikken met de naaimachine rondom het cirkeltje doet wel heel jongensachtig aan en was daarbij strikte noodzaak. Netjes rond stikken bleek zo makkelijk nog niet.

A bag for a boy, not the easiest thing, but it's nice when they ask for it, I guess. I did it before for Casper and Valentijn and now for Wisse. The circle shaped pocket I saw at Eloleo's.


10 februari 2012

Om te janken zo mooi....

Schaatsen bij Zuiderwoude, Waterland-Oost. Zoete nostalgie. Als tiener schaatste ik hier met mijn ouders, of met jongens van school... Vier jaar geleden stonden we hier al met ons eigen gezin op het ijs,  en dachten we dat het best eens de laatste keer kon zijn dat de jongens met hun pake op het ijs stonden. Misschien merk je daaraan wel dat je zelf ouder wordt; als je ouders besluiten dat sommige dingen mooi geweest zijn. Mijn moeder had eerder deze week eigenlijk besloten de schaatsen aan de wilgen te hangen, maar na enig aandringen stond ze toch weer op het ijs.

Vandaag schaatste ik hier met Lauren, Valentijn én mijn ouders. Onze middelbare scholier moet morgen of overmorgen zijn hart nog maar even ophalen. Want dat doen we. Ons hart ophalen, want dat hebben we verloren aan het ijs!

Skating in Zuiderwoude, sweet nostalgia. I used to skate here as a teenager with my parents, or with boys from school... Four years ago we were here with our own family on ice and the thought of 'maybe it's the last time the boys skate with their grandfather' crossed our minds. Getting older is the most obvious when your parents decide it's time to avoid certain, slightly risky activities. 


But today I skated with Lauren, Valentijn and both my parents. Casper will have to take another chance in the weekend 'to collect his heart' (as the Dutch say), because we all lost our hearts to the ice.

5 februari 2012

Hot chocolate for those who deserve it

De sneeuw gooide toch nog roet in het eten. Wij droomden van zwart ijs (u weet :"zwart ijs is hard ijs") en konden het 'ploink ploink' van de ijzers bijna horen, maar het het mocht niet zo zijn. Op de mooie routes was het ijs (nog) niet betrouwbaar, maar  Nova Zembla was open. Natuurlijk waren we niet de enige schaatsfans die op deze natuurijsbaan afgekomen waren! Er waren flinke scheuren, er waren valpartijen, maar man, wat was het weer mooi.

Thuis maakte ik de op één na beste chocolademelk van de wereld.  Hij wil zijn recept niet verklappen, maar in de loop der jaren ben ik aardig in de buurt gekomen.

150 gr. pure chocolade (78% cacao of meer)
1 liter melk
2 steranijs
4 kardemompeulen
kaneel, flinke snuf
piment, iets minder flinke snuf

slagroom

Hak de chocolade in brokken en smelt het au-bain-marie. Giet de melk met specerijen erbij (kardemompeulen even pletten met een mes en omhulsel weggooien) en laat langzaam aan de kook komen. Roer eventueel nog even flink met de gardes, sommige chocolade valt wel eens wat eigenaardig uiteen. 

Vul de bekers voor driekwart en doe er een flinke dot slagroom bij. Zonder slagroom heeft u misschien behoefte aan een klein beetje suiker, maar er is werkelijk geen reden om de slagroom achterwege te laten. Voor de slanke lijn is het toch al te laat.  




We dreamed of beautiful black ice to skate on, but then it started to snow. So no skating on the most beautiful spots yet, but Nova Zembla, the ice rink (real ice) near our place was open. We weren't the only ones, and the ice was not in the best condition ever, but man, did we have fun!


I made us a very nice hot chocolatemilk once we were home. Try, and you'll be hooked too!


1 liter milk
150 grams dark chocolate (78% cocoa)
2 star anise
4 cardamom pods
1 teaspoon ground cinnamon
1/4 teaspoon all spice (piment)


clotted cream (with sugar)


Chop the chocolate in big chunks and melt it au bain-marie. Get the seads out of the cardamom pods. Pour the milk and the spices with the melted chocolate and make cook it slowly. Pour the mugs for three quarters and add the clotted cream. There's really no reason to worry about your figure at this time....



1 februari 2012

Nightswimming, a silk screen portrait



Mijn liefje is vandaag jarig. Ook hij krijgt ieder jaar zijn 'verjaardagtekening', deze keer een zeefdruk uiteraard. Het liep een beetje uit de hand. Ik geloof dat ik bijna net zoveel afdrukken heb als hij oud geworden is. Ik laat er maar een paar halve zien, de rest hou ik lekker voor mezelf. Ze zijn allemaal een beetje anders maar allemaal met de lyrics van Nightswimming van R.E.M., dat ik bijna 'ons liedje' zou noemen als dat niet zo truttig zou klinken.

It's my husband's birthday today. And just like I do for the children I make a birthday drawing for him too. This year it's a silkscreen portrait, obviously. I think I pulled almost as many portraits as ages he gets, and almost all of them are different. I just show a few of them, half... Keeping the rest to myself.

En zo zagen onze slaapkamerramen er vanochtend uit. Duidelijk geen energielabel A op dit huis. Misschien moeten we ons daar maar eens in verdiepen, maar nu eerst verdiepen wij ons in taart eten en de dikte van het ijs. Het ijs op de sloten, niet op mijn ramen...

This morning my bedroom windows looked like this. And we are very excited to soon skate on the lakes again!