Kennis is ook niet alles

Bijna iedereen die een klein baby'tje vasthoudt voelt de onbedwingbare behoefte om even aan het hoofdje te snuffelen en de zoete geur van onschuld op te snuiven. 

Zo begon laatst een voorlichtingsavond voor ouders op een middelbare school. Het publiek knikte instemmend. Zo'n babyhoofdje, dat konden we ons allemaal nog wel herinneren. De liefde, zo ging de spreker verder, moest welhaast door de neus gaan.

Paradoxaal genoeg ging het verhaal die avond over 'de puber'. Wie van u zo'n exemplaar in huis heeft zal zich misschien vertwijfeld afvragen of het reukorgaan en de liefde voor het kind niet eerder op gespannen voet staan. Eerder helpt het ons afstand te nemen van dat teerbeminde kind. Of beter: te aanvaarden dat het afstand neemt van ons.

Met twee pubers in huis kon ik een glimlach niet bedwingen. Het stinken valt hier overigens wel mee. Erger zijn de luchten waarmee ze mogelijk rieken denken te kunnen bedwingen. Als zij na het ontbijt de kamer hebben verlaten zitten de achterblijvers nog tot de lunch in een sterke deodorantlucht. 

Ons derde kind is nog geen puber. Maar toen ik laatst, na een aanvaring met de oudste, smeekte of zij kon overwegen er nooit een te worden, zei ze lachend dat ze helaas niets kon beloven. 

Een schoolkind nog, maar wel druk met de volgende stap. Volgend jaar gaat ook ons jongste kind naar de middelbare school. We wonen hier in een omgeving waarin weliswaar keus te over is wat betreft middelbare scholen, maar waar er op de meeste wel geloot moet worden. Leerlingen uit groep 8 moeten een lijstje van 5 scholen opgeven en er maar het beste van hopen. 

De keus van een middelbare scholen zorgt vaak voor een waterscheiding. Wat de een aanspreekt, stoot de ander af. Voor de derde keer liepen we een fiks aantal open dagen af. Ik verbaas me over scholen en ouders. We wonen in een omgeving waarbij een flink aantal ouders meent dat hun kind hoogbegaafd is. Alsof dat zo'n cadeautje is. Alle VWO's  besteden dus flink aandacht aan wat er allemaal extra gedaan kan worden voor superintelligente kinderen. Chinees leren of versneld examen doen. Kortom: nog meer kennis.

Onze kinderen zijn niet hoogbegaafd. Wel leren ze makkelijk en zijn ze lang niet dom. Ook zij kregen al op de lagere school te maken met plusklasjes en extra stof. Ik geloof hier eerlijk gezegd niet zo erg in. Ik denk dat je de slimmeriken misschien een heel andere uitdaging moet geven. Maak eens iets met je handen. Doe eens iets kunstzinnigs. Kom eens uit dat brein. Misschien moet je andere talenten eens de kans geven om te ontwikkelen. 

Onze dochter maakte een top drie van de scholen die ze bezocht.  Het is ook onze top drie, misschien in een andere volgorde, misschien ook niet. Zij kiest. Zij moet er tenslotte tenminste zes jaar doorbrengen. Ik hoop dat zij er meer leert dan kennis alleen. 

We namen vast een voorschotje op een nieuwe stap door haar kamer eens aan te pakken. De roze muren werden blauw. Er werd een kastje opgehangen voor bijzondere objecten, waaronder het duifje dat haar pake maakte. Op te voorkomen dat de deur tegen het kastje zou botsen maakte ik een deurstopper in de vorm van een uil, die voor de foto even op haar bureautje staat.