High tea and old friends

We waren hecht met z'n zessen. Het kleinste jaar van een groot dispuut tijdens onze studie. Meer dan tien jaar lang aten we elke maandagavond samen, maar ruim twintig jaar later is het  best moeilijk om de club compleet te krijgen. Vanmiddag hadden we een high tea en  waren we weliswaar niet compleet, maar met meer dan anders, met aanhang én kinderen én een nieuwe datum in de agenda's. Oude vrienden, nog altijd bijzonder.

Er was zelfs nog een nieuwbakken moeder in ons midden (ik was met grote afstand de eerste die kinderen kreeg). Voor haar borduurde ik een lakentje naar aanleiding van het geboortekaartje. Tranen waren mijn bedankje. Dat is goed, toch? 

The six of us used to be so close. Sorority friends. For over ten years we had our monday night diners and other occasions, but more than twenty years later it's difficult to get all of us together. This afternoon we had an high tea and although we weren't complete, we were with more than the usual suspects with our husbands and children and a new date in our agendas! Old friends, still special. 

There even was a new mom among us (I was by far the first to have children). I made her an embroidered sheet with her name on it. Tears as thank you, that's a good thing, isn't it?