Summer break

Hoewel Lauren en Valentijn nog drie weken naar school moeten, gaat alles zo zoetjes aan in de vakantiestand. We hebben allerlei afrondende evenementen. Turndemonstraties, voorspeelavonden van gitaarles, meester- en juffendagen op school, een heuse schoolvoetbalderby, sportdagen en wat dies meer zij. We zijn toe aan achteroverleunen. En daar zijn sommigen van ons erg goed in:

Ik knijp er, althans hier, twee maanden tussenuit. Zolang kan het het 'echte leven' mij helaas niet missen, maar ik heb wel erg zin in onze vakantie. Ik maakte een zeefdruk van onze geliefde Randstadtent en neem daarmee voorlopig afscheid. Geniet van een fijne zomer. Ik zie u terug in September!

I'm taking a two month's break. Leaning back (which some of us already do very fine....), counting stars, reading books, drinking wine, laughing, loving and wishing you the same! I'm saying goodbye with a screen print from our beloved ten

Appaloosa for Nikita

En weer heeft Valentijn een feestje. Hij is blijkbaar een graag geziene gast! Zou het iets met de cadeautje te maken kunnen hebben?

Voor dit paardenmeisje deden we een kleine aanpassing aan de horse lover's bag  (in maart Hetty, het wordt nu tijd ;-) ) zoals ik die eerder maakte. Van een dubbelgevouwen stuk tassenband dat ik aan de onderkant dichtstikte, maakte ik een' bakje' voor de zweep, die er bovenin door het lusje ingestoken kan worden. Verder is het gewoon een rechttoe, rechtaan tas met bodem. Die bamboestok is gewoon om het te demonstreren, dat u niet denkt dat wij hier paarden te lijf gaan met stokken.

En dan nog iets. Geregeld krijg ik mailtjes waarom men mij niet kan volgen. Ik was er altijd een beetje huiverig voor. Volgers klinkt in mijn oren nogal sektarisch, maar dat is heel jaren '10 om zo te denken. Of wellicht twintigste eeuws. Dus bij dezen. En nu wel volgen hoor, want anders sta ik ook zo in mijn hemd!

En natuurlijk dank aan degenen die de moeite al namen via het dashboard!

And again Valentijn's invited to a party. He must be so pleasant to have! For this horse lover's girl I made some adjustments to the bag I made before and the Appaloosa bag was born.

Hup Holland Hup

Aan mij zal het niet liggen. Ik ben geen groot voetbalfan, en dat is het understatement van de eeuw. Ik vind alleen avondvullend de kleur groen in een hoek van de kamer al bijzonder ongezellig, maar dat terzijde. Als iedereen dan opgetuigd -"Mam, mogen we oranje haar?"- voor de televisie zit, hoop ik toch ook wel dat 'ze' winnen. Sorry, 'we'.

En toen Valentijn met deze brullende origami leeuw thuiskwam, kon ik het niet laten ook even een versie te maken. De mijne ziet eruit zoals het Nederlands elftal voetbalt, totaal ongevaarlijk. Ook maken: peper en zoutvaatje vouwen (aanwijzingen van Valentijn: een kruisje en een plusje vouwen, puntjes naar binnen, omdraaien en nog eens puntjes naar binnen, zie ook hier. Plak boven en onder vast en vouw de onderste flapjes naar binnen.) en een paar manen, tanden en ogen knippen. Dat kan u, dat weet ik zeker.

En duimen, dat is het enige dat helpt. We moeten met twee punten verschil winnen, en "Germanica volente" gaan we dan door. Die moeten namelijk hun "sportieve plicht" vervullen. Ik hou niet van voetbal, maar niets leuker om je te verkneukelen om het commentaar!


Orange, which is short for the Dutch soccer team, is not doing too well at the European Championship in Poland and Ukraine. Tomorrow they have their last chance to stay in. Would origami help, you think? Fairly, I couldn't care less, but my boys do, so let's hope they beat Portugal.

Thirteen rocks, a screen print

Vandaag is Casper jarig. Dertien. Dertien? Ja, dus. En jongens van dertien willen niet langer kwelen bij het geluid van hun akoestisch driekwart gitaartje. Nee, jongens van dertien willen een beetje geluid maken. Jammer voor hun moeders, mooi voor de zeefdruk die ik voor hem maakte. Deze Gibson ES 355 werd het niet. Tikje boven budget.


It's Casper's birthday today. Thirteen! At that age boys want to make a little noise, instead of being the romantic singer-songwriter with a threequarter guitar. Too bad for their moms, but nice for a silk screen print. He didn't get the Gibson ES 355 though. Just a bit above budget...

Kobo to go

Nu vrijwel iedereen zijn vakantie geregeld heeft, zullen wij ook eens aan wat plannenmakerij moeten geloven. Vijf harde eisen heb ik:

• Mooi weer ( Als in "pff, warm he)
• Lekker eten ( is bijna alles behalve Thais en Chinees)
• Mooi plekje op een rustige camping (Als ik een talent mag noemen is het wel dat om het perfecte plekje op een camping te regelen. Dat mijn man en kinderen mij op dat moment even niet willen kennen, neem ik - of  nemen zij- dan maar even voor lief.)
• Overdag leuke dingen doen ( Denk aan: zwemmetje, stadje, lunch in mooie tuin, museum, bergwandeling, bootje. Dus niet: raften, iets met hangbruggen en de Mont Ventoux opfietsen.)
• 's Avonds met een boek en een glas wijn voor de tent. Liefst nog met blote benen.

Zo makkelijk als wat! Zolang wij maar zuidwaarts rijden. En in dat rijden zit het venijn. Niet vanwege kilometervrees of wagenziekte, maar vanwege die volgepakte auto. Vijf mensen, die steeds groter worden, met tassen die steeds groter worden, met een tent die een tentje heeft gekregen én een groot krat boeken.

Dus heb ik van mijn verjaardagsfonds een e-reader gekocht. Ik ben overstag. Een Kobo touch is het geworden. Hij kwam als een van de beste uit de test van de Consumentenbond (heb ik horen verluiden...) en, veel belangrijker, de plaatselijke boekhandel verkoopt hem. En de plaatselijke boekhandel moet altijd blijven bestaan. Een mens heeft zekerheden nodig in het leven.

Mijn Kobo heeft natuurlijk een hoesje nodig. Ik koos een folklore-achtig motiefje als tegenhanger voor de opmars van het digitale boek. Met mijn initialen op de achterkant. Wie doet een gokje voor de W?

I'm a booklover. And vacation equals reading to me. As does sunny water and delicious lunches, by the way. But bringing 15 books, and ourselves and two tents is rather a lot for our car. So with some birthday money I bought an e-reader. At the local bookshop, because I want the bookshop to stay forever in my town. Amazon might be convenient, there's nothing better than getting lost in a real bookshop. 

My Kobo sleeve had to be a little folksy. To give some competition to my digital surrender. It has my initials on the back. I bet you'll never guess what my second name is.