Soapbox race

De zeepkistenrace was een succes! De jongens slaagden erin om tijdens het partijtje van Valentijn, twee zeepkisten te bouwen en al hun vingers te behouden. De enige pleister werd op de duim van de hoofd- mechanieker geplakt, ook bekend als 'papa'. Ze spraken over draadeindes, zadeltjes, borgmoeren en meer van dat jargon en en passant bespraken ze - natuurlijk- het eredivisie voetbal. Niets mannelijks was ze vreemd.

Ze schroefden, zaagden en timmerden en kwamen al doende tot inzicht. Als kind had ik een broertje dood aan feestjes met een educatieve ondertoon en als ouder heb ik dat nog steeds, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze vandaag wel wat geleerd hebben.

Maar het ging natuurlijk om het plezier én de race. Het weer dat de hele dag koud, guur en winderig was (drie liter tomatensoep tijdens de 'schaft' ging bijna schoon op, net als een enorme berg met broodjes knakworst) liet zich aan het einde van de dag nog even van een wat vriendelijker kant zien. En ik heb geen bouwvakkersdecolletés gezien, maar wel een keur aan de bontgekleurde shorts die uit immer afzakkende jeans staken.

The soapbox building and race we organised for Valentijn's eleventh birthday party was a big succes. The boys managed two build to soapboxes and kept all of their fingers. The only bandaid was for their dad. They used a lot of untranslatable builder's speak and discussed the dutch soccer in between.They had a lot of fun during the race. It was a cold and windy day, but they didn't care. They showed their shorts anyway...