An easy start

Zoals ik eerder al liet weten, wordt hier weinig geklust. Klussen in de ware zin van het woord, dat er gereedschap bij komt kijken, is hier trouwens altijd een sluitpost. Wij kunnen heel lang met een peertje aan het plafond of een kaalgeschuurde wc-deur. Eerlijk is eerlijk, die laatste staat sinds een tijdje in de grondverf. "Da's al een heel stuk opgeknapt", zeggen we dan tegen elkaar. 

Klussen in de tuin, daar moet ik altijd even voor in de stemming komen. Dus: zonnetje, aangenaam temperatuurtje én ik moet het verschil kunnen zien. En dan in mijn goeie goed de tuin in. Ja, berouw komt altijd na de zonde. Rug en tuin verdragen elkaar slecht, dus ook daar is al even niet geklust. Nou ja, mijn man heeft gesnoeid. De leilindes, de rozen en álle hortensias, niet slechts de Annabellen. Maar goed bedoeld, dat wel. 

Tijd om weer eens iets te doen. En waar beter te beginnen dat bij good old Husqvarna. Lauren was uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje, dus een klein cadeautje was een goed begin. Het notitieboek van de tutorial stond op de verlanglijst. Fluitje van een cent, maar te laat begonnen en dus bijna geen tijd meer voor een fatsoenlijke foto.  

Not much crafting around here lately. No real crafting (as in using iron tools), but that's nothing new. We are procastrinators and we have a high tolerance for paintless doors and lampless ceilings. No working in the garden either. Well my husband did the pruning, usually my chore. He industriously pruned the roses and the limetrees and áll of my hydrangeas, not only the Annabelles. 

Time for an easy start. Lauren was invited to a birthday party and wanted to bring a hand made gift. I made the notebook from my own tutorial. Peace of cake, but no time left to make decent pictures.

Fabric8 Contest Spoonflower and Robert Kaufman

Hier wordt weinig gemaakt de laatste tijd. Rugsores... Maar ik heb wel een ontwerp voor de Spoonflower Fabric8 wedstrijd gemaakt. De deadline is vandaag, dus wie nog mee wil doen moet als de kippen in de pen klimmen, want dat is namelijk het thema. "Moderne stofontwerpen die de stijl van pentekeningen oproepen die ingekleurd zijn met waterverf". De prijs is een baan als stoffenontwerper bij Robert Kaufman. Nu wil ik mijn toekomstig werkgever niet op voorhand voor het hoofd stoten, maar ik had een ander thema gekozen. Bij pentekeningen denk ik aan schetsjes in een reisdagboek, maar zelfs dat doe ik eerlijk gezegd gewoon met potlood. Ik heb nog wel even met het idee gespeeld, maar het werd een stof die ik zelf nooit zou kopen en je mag maar met een stof meedoen.

Nu vind ik ook mijn uiteindelijke inzending niet de allerbegerenswaardige stof, maar wel een heel fijn uitgangspunt voor een collectie van acht stoffen. Dat is namelijk stap 2 van de wedstrijd. Nu eerst maar eens bij de eerste honderd zien te komen.  Ahum. Daarna is uw hulp geboden. Kijk ook eens hier voor een bijdrage aan de contest.

There's not much crafting around here. A hernia is apparantly a longtime companion. But I did manage to enter the Spoonflower contest. The winner gets a job offer from Robert Kaufman, the fabric company. Well, that would be a career change! The theme however wasn't quite my cup of tea: designs that evoke the style of pen and ink drawing, colored with waterpaint. And you're only granted one entry. Did I pick the right one?

Look also overhere for more fabric designs for the contest!

Soapbox race

De zeepkistenrace was een succes! De jongens slaagden erin om tijdens het partijtje van Valentijn, twee zeepkisten te bouwen en al hun vingers te behouden. De enige pleister werd op de duim van de hoofd- mechanieker geplakt, ook bekend als 'papa'. Ze spraken over draadeindes, zadeltjes, borgmoeren en meer van dat jargon en en passant bespraken ze - natuurlijk- het eredivisie voetbal. Niets mannelijks was ze vreemd.

Ze schroefden, zaagden en timmerden en kwamen al doende tot inzicht. Als kind had ik een broertje dood aan feestjes met een educatieve ondertoon en als ouder heb ik dat nog steeds, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ze vandaag wel wat geleerd hebben.

Maar het ging natuurlijk om het plezier én de race. Het weer dat de hele dag koud, guur en winderig was (drie liter tomatensoep tijdens de 'schaft' ging bijna schoon op, net als een enorme berg met broodjes knakworst) liet zich aan het einde van de dag nog even van een wat vriendelijker kant zien. En ik heb geen bouwvakkersdecolletés gezien, maar wel een keur aan de bontgekleurde shorts die uit immer afzakkende jeans staken.

The soapbox building and race we organised for Valentijn's eleventh birthday party was a big succes. The boys managed two build to soapboxes and kept all of their fingers. The only bandaid was for their dad. They used a lot of untranslatable builder's speak and discussed the dutch soccer in between.They had a lot of fun during the race. It was a cold and windy day, but they didn't care. They showed their shorts anyway...