28 februari 2015

Het kan altijd erger.....

Mijn afschuw van breipraat mag bekend verondersteld worden. Het is de reden dat het hier zo stil is. Want hoe duf ook, breien is verschrikkelijk verslavend, net als de place-to-be voor zij die breien: Ravelry. Als ik Ravelry nooit had ontdekt, zou ik niet zoveel zijn gaan breien, maar ook waar is het dat ik zonder Ravelry veel meer zou breien. Laten we het de Ravelry-paradox noemen.

De coolheidsfactor van breien stijgt echter exponentieel zodra het suffe zusje in beeld komt. Haken is nog erger. Het voelde goed dat ik mij nooit tot granny squares had laten verleiden. Ja, ik brei ja, maar ik haak niet! Het is de moed der wanhoop. Zoals een snuivende drugsverslaafde nog een zekere hoop kan putten uit het feit dat 'ie niet spuit.

U voelt hem wel aankomen. Ik zit aan de grond. Ik haakte. Wat? Ja, ik haakte en geen hippie-deken die zo wonderwel past in een met polkadots en hertengeweien overladen interieur. Ik bezit ook geen dergelijk interieur, maar zo'n deken verschaft nog enige warmte. Hoewel? Ik heb de stellige indruk dat veel van die dekens met zwaar inferieure acryl worden gehaakt en dat de warmte dus nog maar te bezien valt. Nee, ik haakte een beer, van prachtig zachte Malabrigo merino. Dat dan wel.


Ik heb nooit veel opgehad met knuffels. Natuurlijk heb ik altijd een oogje dichtgeknepen voor Klakkie, Pup Pup, en Knor, de onafscheidelijk levensgezellen in de eerste jaren van onze drie kinderen, maar veel meer kwam er niet in. Maar nu is er de beer.

Het kwam zo. (Ik heb heus niet, zo maar, voor de lol, gewoon omdat 'ie zo schattig is, een beer gehaakt, hoor.) Lauren haakte op school een muts. Dat mag op een school waar de nadruk nogal op kennis en sociale ontwikkeling ligt een wonder heten. Het was een jongen notabene, die het voorstelde, waarmee ik niet direct wil suggereren dat de emancipatie voltooid is, maar toch...

Ze haakten een zogenaamde My Boshi muts en ze raakten allemaal af en gedragen. Ik droeg een klein steentje bij omdat ik een van de weinige ouders was die wel eens een haaknaald van dichtbij hadden gezien. Na het voltooien van de muts beschouwde Lauren zich een prof en speurde het internet af naar een vervolg.

 Ik zag hem al regelmatig op Ravelry, maar nu verscheen hij ook bij Lightbluegrey: Rita the Rabbit. Dat zou het worden voor Lauren. Ik viel haar niet lastig met mijn vooroordelen over haken, blij als ik ben dat ik handwerkgen zo dominant is! Om Lauren een beetje te kunnen helpen, omdat haar zelfvertrouwen haar kennis nog wel eens overtreft, haakte ik een beer. Dus.....

Ik kan het niet helpen. Hij is zó schattig! En is kruissteekborduren eigenlijk niet nog suffer dan haken?

Klik hier voor het patroon van Bina de Beer.

11 opmerkingen:

  1. nee joh, je hebt nog van die knopenkussens, da's pas suf :)
    super, die beer :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. haken is toch helemaal niet suf, ik vind het zelf leuker dan breien :-), die lalylala-patronen zijn echt super
    mij lijkt kantklossen toch nog wat suffer ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven! En nee, breien en haken kan toch echt wel een hip resultaat geven. Onze 11-jarige is zelf helemaal in de ban geraakt van amigurumi-haken en ze is er al aardig mee weg. gezellige sfeer zo.
    doe maar gerust verder, deze aap is er het bewijs voor!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bina de beer zit hier al zeven maanden bijna afgewerkt maar nog niet afgewerkt genoeg te wachten op afwerking in de kast. Ook gehaakt met merinowol en echt ... ik weet nu al dat ik Bina helemaal voor mij alleen houdt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hup Jo, echt even afmaken! (Dat was het werk niet.) En Bina in merino, die is om te koesteren!

      Verwijderen
  5. In dat materiaal! Goed idee, zeg. En goed gelukt!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haken is rete cool :)
    Mooi gemaakt!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag vervlogen dagen,
    een prachtige beer (die niet borduurt!) en hier een hele rare vraag van mij. Ik las ooit op jouw blog over heerlijk kamperen bij het meer van Annecy. Nu willen wij precies dat deze zomer gaan doen. Had jij een fijne camping daar en kun je die mij eventueel tippen, gewoon hier in de reacties (heb geen mail van je)? hartelijke groet, Aaf, van de vervlogen blog amateurkoken voor beginners

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Aaf,

      De camping aan het meer van Annecy was voor ons een trip down memorylane en ligt ook heel dicht aan het meer.Er is een gemeentelijk strandbad dat wel toegang kost, niet veel, maar toch. Het hutsekluts-gehalte van de camping is echter wel heel groot. Ik zou de camping niet persé aanraden. Het sanitair is klein (lastig om te douchen zonder de niet al te schone tegeltjes aan te raken) en er is al meer dan twintig jaar niets aan veranderd.

      Wij hadden er een toptijd. Dat wel. Een fijn plekje onder een enorme beuk met een hekje en kniehoog gras. Maar er waren ook veel plekken die volledig in de zon lagen en ook veel vervallen caravans. Er zijn wel meer campings in de buurt. De camping grenst deels aan een camping die St. Claude la Chapelle heet, die er weliswaar nogal overgeorganiseerd uitzag

      Ik heb ook een vraag voor jou. Ooit schreef je in je column in VK over de Auping van de luchtbedden, of zoiets. Bevalt 'ie nog steeds zo goed en welk luchtbed is dat dan? Je kan me evt. een mail sturen op vervlogendagen@gmail.com. Ook als je meer alpencampingtips wil. (Ik praat graag over campings)

      Verwijderen
  8. Ik ben hier..ik weet niet meer via wat..op jouw blog aanbeland en ben wat aan het lezen. Hihi..leuke schrijfstijl heb je...herkenbare dingen ook zoals hoe jij googled en hoe jouw kinderen daarop reageren! En wat betreft haken...hoe heerlijk is het eigenlijk om soms gewoon lekker suf te zijn..dat zouden volgens mij meer mensen eens moeten doen..gewoon een middagje sufheid ipv rennen en vliegen. Je resultaat is super geworden! Groetjes Petra

    BeantwoordenVerwijderen

Thank you for stopping by. You make my day by leaving a comment.