Heeft u ook zulke lezers? Is dat dan ook uw moeder? Want ja, het ging hier om mijn moeder. Mijn moeder heeft geen Bloglovin' of wat voor systeem dan ook dat haar even waarschuwt dat er een nieuw blogje van haar dochter is. Zij tikt gewoon geregeld vervlogendagen.blogspot.com in. Waarschijnlijk tikt ze er nog www. voor ook. Mijn blog is vermoedelijk de enige connectie met social media die mijn moeder wenst te hebben.
Mijn moeder laat nooit een reactie achter op dit blog. Wel bij mij, trouwens. Delen, daar is mijn moeder dan wel weer erg van. In de ouderwetse zin van het woord. Dus toen zij een aantal theedoeken had geweven, kreeg ik er ook een.Mijn moeder heeft een groot weefgetouw. Zo'n kloeke Finse jongen neemt minstens een halve kamer in beslag en dat is de reden dat ik er geen heb. Daarbij is mijn moeder bijzonder opgeruimd en netjes, al was het alleen maar omdat ze alles wat ze niet meer nodig heeft hier brengt. Dat schept ruimte. Ze wil niet dat wij later al die rommel moeten opruimen, dus valt ze ons er nu mee lastig. Door de aard van onze bezigheden kan ik wel stellen dat het leeuwendeel van wat mijn moeder als overbodig beschouwt bij mij terecht komt en niet bij mijn broer, hoewel hij vermoedelijk net zo veel met boekbinderslinnen en smyrnawol doet als ik.
Hopelijk krijgt u niet de indruk dat ik deze theedoek ook als naar binnengeschoven overbodigheid beschouw. Ik vind hem prachtig. Let u ook even op het lusje. Bandgeweven in de kleuren van de theedoek. Ze maakte er nog meer, allemaal met hun eigen lusje. Jammer dat ze geen blog heeft....
En wat ik deed? Ik breide. En als u denkt dat dit een saai breiblog begint te worden, dan doet u maar beklag bij mijn moeder. Die wou een vers blogje. En als u die breiwerken aan nadere inspectie wil onderwerpen, dan gaat u naar Ravelry. Ik naaide en zeefdrukte ook dat het een lieve lust is, maar dat is voor een handmade label, waar u binnenkort meer over hoort.
