Mijn Vlaamse alter ego

Ik wil een raar fenomeen aan u voorleggen. In het dagelijks leven is mijn Nederlands zo goed als accentloos. Dat denk ik tenminste. Maar zodra ik achter de naaimachine kruip komt er een Vlaams alter ego boven.   Een vastgelopen machine vind ik ineens "ambetant" en ik strooi te pas en vermoedelijk vooral te onpas met "amai". We weten natuurlijk allemaal wie de hoofdschuldige is. Ik maakte nog een rokje uit het "boekske" en "stak daar" zowaar een voering in. Ik speelde wel een beetje vals. Ik maakte het rokje al eerder, maar het scheen gemeen door en aangezien er weinig moois ("schoons") te zien is onder die rok, was een voering "evident". Ik ben net zo handig als lui en verknipte dus een rok die ik nooit meer draag en naaide die voering aan het beleg, dat ik eerder zo mooi met een biasbandje had afgewerkt. ( Anders had ik beslist blauwe voering genomen.)

Toen moesten er nog foto's "getrokken" worden. Door een elfjarige fotograaf. "Het gahaat om het rohokje", en meer van dat soort aanwijzingen roepend. "Je benen mogen toch nooit op de foto?". "Nou, nu dus wel, want anders zie je dat rokje niet". Het is een mooi rokje, met een mooie voering, een lieve fotograaf en lelijke benen. Ach, drie uit vier.

Just a few days in Paris

Vakantie, we zijn er dol op. Wie niet? Vakanties plannen is echter niet helemaal ons ding. We zijn meer van de bonnefooi. Zo kan het zijn dat een lang weekend op de Wadden ineens een weekend in Parijs wordt, onder het mom van "Wát, voor dat geld kunnen we ook naar Parijs", gevolgd door "Ja, doen, doen!". (Een verhelderend inzicht in de beslissingsmodellen in dit gezin.)

En zo kwam het dat we een heuse regatta bijwoonden... (Jardin du Luxembourg)

we ons ondanks een flinke dosis laissez-faire lieten leiden door de klok... (Musée d'Orsay)

en behalve die van het Heilig Hart nog meer boodschappen aantroffen .... (Sacre Coeur)

Van dat alles en nog veel meer genieten we nog even lekker na.

We had a lovely mini break in Paris. Jardin du Luxembourg, Musée d'Orsay, les Tuilleries, the Eiffel tower, Sacre Coeur, Montmartre, Notre Dame. Just the usual suspects, but it was unforgettable. 

No glitter, no glamour

Valentijn heeft zijn eerste klassenfeest. Op avond, dus stoer. Het is een themafeest. "Nou, dat is glitter&glamour en dus alleen voor meisjes", klaagde hij. Dus, Mom to the rescue. Een zeefdruk op een t-shirt. Beetje bewogen, maar da's juist wel ruig zoals een medecursist (man) zei. Beetje ruig, dat vinden ze hier wel OK.

Valentijn has his first school party. At evening, that's a good thing. It's a theme party, that's a bad thing. "Glitter and Glamour, so just for girls", he complained. So, Mom to the rescue. A screen printed t-shirt. The print is a little unsharp, but according to a male screen printer that's so much more cool. Cool, that sounds good around here. 

Vervlogen Dagen, a schoolyard succes...

De zwemtas die ik maakte voor een aantal vriendinnetjes van Lauren doet het goed. Vervlogen Dagen voorziet nu zelfs in cadeaubonnen!

The swimmingbag I made for some of Lauren's classmates did really well. We're even doing gift cards now!

Birthday present

Jammergenoeg kwam ik niet bij de laatste honderd van de Fabric8 contest van Spoonflower, laat staan bij de laatste acht die een collectie mogen maken voor Robert Kaufman en daarmee kans maken op een baan als ontwerper bij Kaufman.

Nu heeft Spoonflower elke week een wedstrijd en deze week is het thema "hand drawn". Ik heb nog een poging gewaagd.  En omdat ik vandaag jarig ben durf ik het te vragen. Of u op mij wilt stemmen. Heel erg bedankt!

En als u toch zo lekker aan het klikken bent, kijk dan ook eens hier voor nog meer moois.

http://www.spoonflower.com/contest_voters/new?contest_id=136

A stork for Smilte

Een voormalig collega van mijn man is onlangs moeder geworden van een prachtig meisje, Smilte. Een naam die in het Nederlands niet echt lekker bekt, maar in het Litouws vast prachtig klinkt. Ik borduurde een lakentje voor de Litouws-Duitse spruit.

De ooiveaar is blijkbaar de nationale vogel van Litouwen. Dat is natuurlijk een interessant feitje, maar het is maar zeer de vraag of zij dat weten. Weet U wat de nationale vogel van Nederland is?




Nu gaat de ooievaar ook al geruime tijd mee als babycliché, ook in ons gezin. Het ontwerpje voor dit lakentje tekende ik acht jaar geleden voor het geboortekaartje van Lauren. En het quiltje dat ik voor de foto gebruikte was het boxkleed van Lauren.

 A former collegue of my husband gave birth to a beautiful baby girl, Smilte. A Lithuanian name, there's supposed to be a littled dot on the e. Her mother is always so very attentive, the least I could do was making a little gift for her baby girl. I made an embroidered sheet for her crib.The stork is apparently the national bird of Lithuania and is also a design with some history to us. I made a drawing of a stork for the birth announcement of Lauren. 

Fabric Alteration, Try Out

Graag steek ik zo af en toe mijn licht op bij Annekata. Een tijdje geleden was zij in de ban van stofverandering. Denk aan smocken, vouwen en gaten erin knippen. Via Annekata kwam ik hier terecht en zoiets wilde ik zelf ook eens proberen. Een soort smocken 'light'. Dit bedacht ik gisteravond om tien uur en dit was de enige gestreepte stof die ik had. Net genoeg voor een klein etuitje.

I love reading Annekata's blog. A while ago she was busy with fabric manipulation. Think smocking, cutting, folding, whatever. Through her blog I found these examples and I knew immediately I would try that myself and so I did. I didn't have more striped fabric than this candystripe strip, just enough to sew a little a pouch out of it.

Zsa Zsa's skirt and Betty Draper's shoes

Hiermee ben ik officieel de laatste Nederlandstalige blogger die over "Allemaal Rokjes"  van de Madame blogt. Madame Wie? Onder welke steen hebt u gelegen?

Goed, ik kocht dat boekje ook. Les eén sloeg ik over. Ik denk niet dat ik ooit het type wordt dat patroonverzwaringselementjes gaat gebruiken. Een aantal andere lessen sloeg ik trouwens ook over. Rechtsstreeks naar de klokrok. Zonder tailleband, met beleg én een paspel. Het éen sluit het ander niet uit, tenslotte. Rokjes uit de winkel zijn altijd net twee centimeter te kort. Mijn knieën hou ik graag voor mijzelf. Niet uit religieuze motieven trouwens, mocht u dat gezien de   donkerblauwe kousen van minstens zestig dernier geneigd zijn te denken. Nee, alles is ijdelheid. Zonder knieën is het beter. Zonder zíchtbare knieën....

Maar ondertussen is dit alles er alleen maar om te doen om mijn waanzinnige schoenen te showen. Betty Draper zou er zo op weg oplopen. Joan Holloway is om voor de handliggende redenen trouwens meer mijn voorbeeld.

Madame Zsa Zsa's book "Allemaal Rokjes" hardly needs any recommandation anymore. I'm officially the last blogger in Holland and Flanders that didn't blog about her book. But since this is my crafting journal and since I'm pretty proud of my latest project, I'm showing you anyway. It's the wider A-line skirt. With a piping, off course. But this post was really all about showing off my lovely 9cm heels! Will I look like Betty Draper or what? Or Joan Holloway, more likely. 

Good news, bad news

Het slechte nieuws is dat ik niet bij de laatste honderd zit in de spoonflower wedstrijd. Goed nieuws voor u, er is geen enkele morele verplichting om  uw gehele kennissenkring te mobiliseren om op mijn ontwerp te stemmen.

Het goede nieuws is ook,  dat we gister een hele leuke dag hadden in Rotterdam. Aanleiding was de "kunst4kids" verkooptentoonstelling in het Boijmans van Beuningen museum. De kinderen konden, zonder ouders, een werk uitzoeken van 26 verschillende kunstenaars die speciaal voor deze tentoonstelling werk hebben gemaakt. Als de keus, zonder bemoeienis van de ouders, gemaakt was konden ze het nummer opschrijven en konden ze het afrekenen. Nu waren de ouders weer welkom!

Natuurlijk hebben we nog wat meer van het museum bekeken. Mooi museum, prachtige huisstijl. De kinderen waren nogal enthousiast over de installaties van Absalon, overigens niet als kunstobject, maar dat terzijde. Bij mij zelf bleef de 'de danseres' van Jan Sluijters hangen.

The bad news is I didn't make it as a semi-finalist in the spoonflower contest, but the good news is we had a really lovely day yesterday in Rotterdam. We were there because of the exposition "kunst4kids" at the Boijmans van Beuningen Museum. Kids could go in this exposition without their parents to choose a work of art an buy it (that was were the parents came in again...) for 35 euros. It was great to see their excitement and it was so nice to talk about the beauty of art. Off course we did a tour in the rest of the museum. The children were enthousiastic about the Absalon installation, but didn't consider it art though, and I loved seeing Jan Sluijters' dancer.