Poems and Prints

In de nacht van 28 op 29 september sloten kunstenaar Willem Snitker en dichter/journalist John Schoorl zich op bij boekhandel Blokker. Een nacht lang improviseerden zij, de kunstenaar met zijn drukken en de dichter met zijn poëzie. 

Als trouwe klant van deze boekhandel had ik hierover gelezen in de nieuwsbrief, maar er verder niet meer aan gedacht. Toen ik vandaag langsliep en mijn oog op Charlotte Dematons' Nederland viel en er even in bladerde, trof ik daar twee printen aan die Willem Snitker daar als verrassing voor de koper had ingestopt. Hoewel ik van plan was dit boek volgende week, tijdens ons traditionele kinderboekenweek uitje te kopen, aarzelde ik natuurlijk geen moment meer. 

In de begeleidende brief vroeg Willem Snitker mij mijn waardering per mail te blijken, maar ik vond het ook leuk genoeg om met u te delen. Twee prenten zijn mogelijk meer dan de bedoeling van de kunstenaar was, maar de eigenaar van de boekhandel vond dat het lot nu eenmaal zo beslist had.

Beste meneer Snitker, ik vind uw prenten prachtig. Krachtige, doch sierlijke vrouwenlichamen. Ze zullen een mooi plekje bij ons krijgen. Ik hoop dat de andere tien prenten ook zo goed terecht komen. Voor wie dit ook zo prachtig vindt, de printen en gedichten die tijdens de nacht gemaakt zijn,  zijn verkrijgbaar bij boekhandel Blokker. 

A poet and a artist locked themselves in at the local bookshop and made prints and poems all night long. As a surprise, Willem Snitker, put twelve of his prints randomly in some books. As I was browsing around, I found the prints in a book (which I was interested in anyway) and I, off course, immediatly bought it. I was so happy. They are powerfull prints in a bold color. We will cherish them for sure!

Knitting, really?

Het moet begin jaren tachtig geweest zijn, of misschien zelfs wel eind jaren zeventig dat ik voor het laatst breinaalden vastgehouden heb. Dat is dan ook meteen hoe ver ik ooit gekomen ben. Klasgenoten breiden afschuwelijke truien, maar daar heb ik me altijd verre van gehouden. Jammer jongens, niet alle mode komt terug.

Ik heb breien sindsdien het toppunt van truttigheid gevonden, maar sinds Ravelry en de terugkeer van prachtige echte wol, kom ik langzaam op mijn schreden terug. Bovendien is breien een stuk socialer dan in je uppie boven zitten naaien. Toen ik in Haarlem deze prachtige wolwinkel vond, hoefde ik ook niet lang meer na te denken.

Opzetten kon ik nog en een dubbele gerstekorrel ging ook nog wel lukken. Daar houdt mijn stekencompendium ook wel op. Een sjaal gaat het worden. Een beter beginnersproject is er immers niet. Ik zal u op de hoogte houden.

Knitting, it must have been in the early eighties, or even the late seventies since I've been holding a pair of knitting needles. I never finished a sweater though. But lately all you guys are very much into Ravelry and besides that, I long for some crafting that allowes me to be a bit more socially involved. I ran into a wool shop in Haarlem and discovered an amazing collection. 

I still knew how to cast on and decided on a very simple 'moss stitch' shawl. I will keep you posted on how I'm doing with it. 

Circus and maths

Misschien had u al die tijd de indruk dat ik een wiskundemeisje was. Ik zou niet weten waarom, mijn blog geeft niet veel aanleiding om dat over mij te denken, maar soms heb je een beeld van iemand. Lezers die denken dat ik een wiskundemeisje ben, en graag in die veronderstelling willen blijven, moeten hier niet verder lezen.

Ik moet u namelijk iets bekennen. Ik heb driehoeksangst en paralellogramfobie. Niet handig voor een quilter.  Tijd voor therapie dus, ofwel een half square triangle quilt. Dat is natuurlijk eigenlijk de boel bedotten. Eerst snij je vierkanten en vervolgens halveer je die over de diagonaal (toch een wiskundemeisje?).  Ik heb de top gequilt met perlé garen dat veel dikker is dan het normale quiltgaren en een mooi effect geeft. De achterkant is heb ik in hetzelfde patroon doorgepit met datzelfde garen. Ik omdat ik niet van mini quilts houd, heb ik er een kussenhoes van gemaakt.

En kom; 'circus in town', zoals ik het quiltje heb genoemd, klinkt een stuk beter dan half square triangle quilt.

I have this fear of triangles. Not very convenient for a quilter. I decided to get some therapy, better known as 'half square triangle quilt'. I quilted the top (as wel as the wholecloth back) with perlé yarn. The colors reminded me of these vintage circus girls. 

Pinterest Project

Pinterest wordt door iedereen luid bejubeld, en terecht. Ook ik pin me suf, opdat wij niet vergeten. Maar uiteindelijk is die hele pinnelarij natuurlijk begonnen om de inspiratie, die tot een wezenlijk project zou moeten leiden. Elisanna riep de "pin per week" al in het leven, maar dat is mij een iets te ambitieus plan.

Mijn nieuwe handtas vroeg om handtashulpjes, ter voorkoming van de rotzooi zoals in mijn oude handtas. En als mijn nieuwe handtas iets vraagt, wie ben ik om niet te luisteren? Ik maakte de 'zippered pouch with a gusset' van How About Orange (die 'em weer zag bij Craft Passion) Geen flauw idee hoe de gusset in het Nederlands heet, maar ik ben er wel weg van. Man, wat een ruimte in zo'n klein beursje! Voortaan heb ik altijd alle bibliotheekpassen, museumjaarkaart (van het goede jaar), klantenkaarten en al die andere passen die mijn gewone portomonnee te dik maken, voorhanden.

Mijn nieuwe handtas sloeg een beetje door toen er ook nog om een pasje voor de spaarkaarten werd gevraagd, maar ik ben een toegeeflijke eigenaar. Spaarkaarten heb ik nog maar zeer recent. In tegenstelling tot onze vermeende volksaard huldig ik al jarenlang het principe 'gratis bestaat niet en goedkoop is verdacht'.

Toch spaar ik ineens glazen bij de Hema, stempels bij Sissy Boy en laat ik de schoenenwinkel in het dorp telkens een nieuwe kaart aanrukken bij een volgende schoenenaankoop. Toen ik vervolgens al die rondslingerende groene kaartjes in fruitmand, keukenla en pianoboeken eens bij elkaar ging leggen, leidde dat zomaar tot dertig euro korting op nieuwe kinderschoenen. Dertig euro, dat is serieus geld. En wat betreft die glazen; het lijkt wel of we hier wekelijks twee joodse bruiloften verzorgen. Vandaar.

Pinterest should not only lead to pinning inspirational stuff, but also to actually making them. My new purse could use some organizing items for cards and such. I made the zippered pouch with a gusset as seen on How About Orange (who saw it at Craft Passion by the way). I gave my own folksy touch to it. 

Favorite babygift

Om nou te zeggen dat ik dertien jaar geleden nog nooit een naald had vastgehouden, zou een grove belediging voor mijn opvoeding zijn. Ik heb van mijn moeder leren borduren en ze zou ook best een poging hebben willen doen om mij te leren naaien, maar daarvoor ontbrak elke interesse. Tekenen, dat was mijn lust en leven.

En toen raakte ik zwanger, hetgeen klinkt als ongewenst en zestien, maar zo was het niet. Er werd verlangend naar uitgekeken en ik was bijna dertig. Ineens had ik de behoefte om iets te maken voor ons kind. Het allereerste dat ik maakte was een lakentje en niet lang daarna volgde het quiltje dat ik hier al eens heb laten zien. Toen onze vrienden, de meeste pas jaren later, ook eens aan kinderen begonnen bleek het lakentje nog steeds favoriet. 

Meestal probeer ik het geboortekaartje na te maken, maar in dit geval was dat een ingewikkelde zwart wit potloodtekening. Zo leek het me ook wel schattig. Het dekentje is een quilt die mijn moeder voor mij maakte. 

A little baby sheet is still my favorite babygift. I made my first one when I was pregnant with our eldest. It was my first embroidery experience for ages. When friends got babies, much later, it was still the most precious gift. 

Getting ready for autumn with almonds and wool

In de vakantie plukten we amandelen. Amandelen die ruiken zoals amandelolie, bedwelmend. De smaak viel een beetje tegen. Misschien moeten ze daarvoor eerst drogen? In de hoes van mijn fototoestel bleven een paar verdwaalde amandelen achter die nu ontzettend decoratief liggen te zijn in een japans schaaltje. 

Mijn oog viel op het vale blauw in combinatie met amandelbruin.  Nu wil het geval dat ik hier massa's wolstalen heb hangen. Friends in right places, you know.  Er pasten vier lapjes van 16x16cm uit een staal. Allemaal prachtig Italiaans wollen kamgaren, bedoeld voor herenkostuums. Tot nu toe heb ik er tachtig gesneden en er is meer 'where that came from', kortom: de quilthemel!

In Italy we picked almonds. They smelled heavenly, like essential oil. Their taste however was a bit disappointing, maybe they have to dry first? Now the almonds are being very decorative in this tiny Japanese bowl. 

The color combination of pale blue and amandelbrown struck my eye. I happen to have a lot of woolen samples in my stack. Friends in right places, you know. I cut 4 16x16cm from each sample, which made eighty so far, and there's more where that came from. All of them are of the finest Italian quality! Plain quilter's heaven!