Favorite babygift

Om nou te zeggen dat ik dertien jaar geleden nog nooit een naald had vastgehouden, zou een grove belediging voor mijn opvoeding zijn. Ik heb van mijn moeder leren borduren en ze zou ook best een poging hebben willen doen om mij te leren naaien, maar daarvoor ontbrak elke interesse. Tekenen, dat was mijn lust en leven.

En toen raakte ik zwanger, hetgeen klinkt als ongewenst en zestien, maar zo was het niet. Er werd verlangend naar uitgekeken en ik was bijna dertig. Ineens had ik de behoefte om iets te maken voor ons kind. Het allereerste dat ik maakte was een lakentje en niet lang daarna volgde het quiltje dat ik hier al eens heb laten zien. Toen onze vrienden, de meeste pas jaren later, ook eens aan kinderen begonnen bleek het lakentje nog steeds favoriet. 

Meestal probeer ik het geboortekaartje na te maken, maar in dit geval was dat een ingewikkelde zwart wit potloodtekening. Zo leek het me ook wel schattig. Het dekentje is een quilt die mijn moeder voor mij maakte. 

A little baby sheet is still my favorite babygift. I made my first one when I was pregnant with our eldest. It was my first embroidery experience for ages. When friends got babies, much later, it was still the most precious gift.