An easy start

Zoals ik eerder al liet weten, wordt hier weinig geklust. Klussen in de ware zin van het woord, dat er gereedschap bij komt kijken, is hier trouwens altijd een sluitpost. Wij kunnen heel lang met een peertje aan het plafond of een kaalgeschuurde wc-deur. Eerlijk is eerlijk, die laatste staat sinds een tijdje in de grondverf. "Da's al een heel stuk opgeknapt", zeggen we dan tegen elkaar. 

Klussen in de tuin, daar moet ik altijd even voor in de stemming komen. Dus: zonnetje, aangenaam temperatuurtje én ik moet het verschil kunnen zien. En dan in mijn goeie goed de tuin in. Ja, berouw komt altijd na de zonde. Rug en tuin verdragen elkaar slecht, dus ook daar is al even niet geklust. Nou ja, mijn man heeft gesnoeid. De leilindes, de rozen en álle hortensias, niet slechts de Annabellen. Maar goed bedoeld, dat wel. 

Tijd om weer eens iets te doen. En waar beter te beginnen dat bij good old Husqvarna. Lauren was uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje, dus een klein cadeautje was een goed begin. Het notitieboek van de tutorial stond op de verlanglijst. Fluitje van een cent, maar te laat begonnen en dus bijna geen tijd meer voor een fatsoenlijke foto.  

Not much crafting around here lately. No real crafting (as in using iron tools), but that's nothing new. We are procastrinators and we have a high tolerance for paintless doors and lampless ceilings. No working in the garden either. Well my husband did the pruning, usually my chore. He industriously pruned the roses and the limetrees and áll of my hydrangeas, not only the Annabelles. 

Time for an easy start. Lauren was invited to a birthday party and wanted to bring a hand made gift. I made the notebook from my own tutorial. Peace of cake, but no time left to make decent pictures.